‏بوق سگ

در جای جای این کرهی خاکی، کمتر مردمی را میتوان یافت که در بین گفتوگوهای روزمرهشان، اقیانوسی از معنا و درد در تلاطم باشد. طاهر کاظمی، سرنشینی از یک کشتی است که برای سر خوردن بر امواج مهیب و بیرحم این اقیانوس گرسنه در تقلاست. او در واقع خود و تمامی مسافران این کشتی را غرق شده میپندارد اما هنوز به پارو زدن و شنا کردن میپردازد. تقلای بیشتر در ذهن او متعارف با تعریق و در نهایت، مایعی اضافه برای این اقیانوس آزمند است تا او را با لعاب بیشتری ببلعد