Το παράλογο στην πολιτική

Κατά την δεκαετία του 1930, οι προοδευτικότεροι και περισσότερο αδογμάτιστοι από τους κύκλους των σοσιαλιστών θεωρούσαν την Ψυχανάλυση και τον Μαρξισμό συντρόφους στον κοινό αγώνα ενάντια στον Φασισμό. Παρ' όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι και στα δύο συστήματα κυρίαρχο στοιχείο είναι η απόκτηση γνώσης που οδηγεί στη χειραφέτηση, οι ελπίδες για ένα κοινό αγώνα δεν βρήκαν ανταπόκριση· δεν οδήγησαν καν στη δημιουργία μιας στέρεα θεμελιωμένης κοινής επιχειρηματολογίας. Η κριτική ανάλυση του Μαρξ, για τον τρόπο αναπαραγωγής της αστική κοινωνίας, απολιθώθηκε οριστικά στον μπολσεβικισμό κι έγινε ένα δόγμα ιστορικής μηχανικής αντικειμενικών κοινωνικών προτσέσσων - το μόνο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό που παρουσιάζουν οι άνθρωποι είναι , σε τελευταία ανάλυση, το γεγονός ότι ανήκουν σε κάποια τάξη.